lavendel2

 
 
 
 
 
 
Zwart -wit

Ik heb een wit gezicht. Ik ben een clown,
gesminkt om vrolijkheid rond te strooien.
In feite loop ik wat te klooien,
ik stuikel en ik val, ik voel me down.

Ik verf mijn huid. Met noemt mij Zwarte Piet,
de kindervriend die strooit met luchtigheden,
tot ik de zwaarte voel van het verleden.
Wat zal ik doen? Deert oude pijn mij niet?

Kan ik mijn twee gezichten laten ruilen?
Misschien is het maar beter om te huilen,
de tranen langs mijn wangen laten gaan,

te wassen wat mij dreigde te vervuilen,
met niets meer om mij achter te verschuilen.
Ontroerd, ontdekt, ontmaskerd en ontdaan..

Rikkert Zuiderveld