Home
- Details
- Hits: 35230
de himel is myn troan
de ierde myn fuotbank
wat foar hús sille jimme
dan foar my bouwe
op wat foar plak soe
Ik my deljaan kinne
haw Ik it net allegearre
mei eigen hân makke
aukje wijma
********************
libelles sweve troch de loft
yn ‘e reiden sykje se al in skoft
om in gaadlik plakje yn ‘e sinne
dêr kinne se elkoar beminne
har aikes lizze ûnder ‘t blêd
dy frette har dêr letter sêd
libelles sweevje troch de loft
de juffers hawwe alle nocht
oant tikkeboartsjen op it wetter
dat skjin en koel is it kin net better
har bern noch lyts en sûnder kleur
jouwe oan har libben fleur
libelles sweve troch de loft
aukje wijma
*******************
Skriuwersarkje op de Feanhoop
it útsicht op it bankje
in fisk dy’t boppe komt
it pompeblêd mei blommen
in ein dy swemt hjir rûn
‘t lûd fan kikkert kweakjen
se litte har net sjen
it griene reid groeit deistich
rún it hiele petgat del
de guos dy ‘t gakjend oerflocht
ûnder de wolkeloften lâns
en ik dy ‘t mei hjir deljou
yn stille amerij
dit lytse grutte wûnder
fan ‘e Skepper komt my nei
aukje wijma
*****************************
een aantal jaren geleden schreef ik voor het Friesch Dagblad wekelijks gedachten
ze zijn verschenen in een dagboekje "vrij zijn"
het boekje is uitverkocht
elders op de website staan ze onder het columns uit vrij zijn allemaal bij elkaar
zo nu en dan haal ik een gedachte naar de home pagina
je mag ze vrij overnemen
****************
Richtingwijzer
Op weg naar een paar dagen uitwaaien op Ameland.
Zodra ik op de boot zit, heb ik dat speciale gevoel van loskomen,
wegdrijven van de dagelijkse gang van zaken.
Het niet onmiddellijk bereikbaar zijn.
Ook vandaag varen veel mensen met mij weg van het vaste land.
Het eiland is soms overbevolkt door al die
rust, zon en zee zoekende vakantiegasten.
Wonderlijk is dat er toch momenten zijn
waarin de zee en de lucht voor mij alleen lijken te pronken
met hun kracht en pracht.
's Ochtends vroeg loop ik met blote voeten alleen op het lege brede strand.
Dan hoor ik van dichtbij het geluid van de branding.
En ik zie in het oneindige blauw wolkenpartijen voorbijdrijven.
In die ruimte sta ik als klein mensje
en ervaar ik de scheppingskracht van God dichtbij.
Daar waar hemel en aarde elkaar raken, water en lucht samenkomen,
komt er zomaar een lied in mijn gedachten zingen
'die wolken lucht en winden,
wijst spoor en loop en baan,
zal ook wel wegen vinden
waarlangs mijn voet kan gaan'.
aukje wijma
***********************
De drempel over
Bewust de deurkruk naar beneden doen, een andere ruimte binnengaan:
dat vraagt om beweging,moed verzamelen of nieuwsgierig zijn.
Wat tref ik aan, wat zien mijn ogen, wat ervaart mijn hart?
Het is een levenskunst om nieuwe omstandigheden,
hoe onoverzichtelijk ze eerst ook op je afkomen,
met een open blik tegemoet te kunnen treden.
Een levenskunst die je moet verwerven, iedere dag opnieuw.
Soms is het oude vertrouwde onze veilige haven,
en varen we liever niet uit.
Dan durven of willen we gewoon niet.
Het volk Israël ervoer dat aan den lijve in de woestijn
'Had ons maar bij de vleespotten van Egypte laten zitten!
Wat moeten we hier zonder zekerheden?'.
Het zicht op de vurige wolkkolom was vertroebeld.
Leven vraagt elke dag opnieuw een keuze van ons.
Durven we deuren in ons hart open te doen,
drempels te nemen en nieuwe ruimtes in te stappen?
Als het zicht op de Eeuwige helder is, kunnen we het aan.
**********************
