Jacob
de zegen ligt
op me te wachten
geduld is niet
mijn sterkste kant
mijn sterkste kant
dus ga ik in op
slimme krachten
ze nemen me
wel bij de hand
verpakken me in vreemde
kleren en fluisteren
dringend
aan mijn oor
ga jij jouw zegen
nu maar halen
daar ben je
toch geboren voor
mijn knieën knikken
en ze beven
ik krijg de zegen
toebedeeld
mijn hart bonst huilt
door lange nachten
tot eerlijkheid
is klaargespeeld
aukje wijma