Toen ik voor de eerste keer een weekend in het klooster kwam,
 had ik het idee dat de druk van de tijd daar niet zou bestaan.
 En wat schetste mijn verbazing.
 Nergens kwam ik zoveel klokken tegen dan in het klooster in Velp.
De teleurstelling werd nog groter toen er over een dagorde werd gesproken.
En dat half zeven opstaan daar de gewoonste zaak van de wereld was.
 Gaandeweg het weekend kwam ik erachter hoe de woorden uit het Bijbelboek Prediker
 op deze plek gestalte kregen.
 Er is voor alles een ‘beperkte’ tijd
.S’ochtens begon de dag met gebed en stilte in het koor.
Daarna was er tijd voor ontbijt en de dagelijkse dingen,
 en tegen twaalf uur werd de werkschort uitgetrokken,
 en was ieder op de slag van de klok weer aanwezig voor het koorgebed.
En zo ging het de hele dag door. Er werd daar op de klokslag geleefd.
En dat was even wennen.
 Na een dag zat ik in die cadans van tijden .
Tot mijn verbazing gaf dat rust.
De tijd was in balans.

...............................................................................................................................................................