samen in een kring
van lotgenoten
wij die steun zoeken
samen komen
als een krans van vruchten
rustend op het groene kleed
van de hoop die ons levend houdt
we missen onze geliefde
uit ons midden
losgeraakte vruchten
verbeelden hen
die ons zicht voorbij
in het Eeuwig weten zijn
hun leven was
voor de Eeuwige voltooid
voor ons was het nog te vroeg
wij moeten hier
onze soms eenzame weg gaan
onze vruchten rijpen
en verwelken soms
in ons aards bestaan
wil de Eeuwige
ons door donkere dagen heen
bijlichten
verlichting geven
Zijn handen willen ons dragen.
aukje wijma