lavendel2

wegkruising


de grond van mijn bestaan

schud me door elkaar
wat houvast gaf
is weggegleden

moeizaam
zoek ik naar wegwijzers

achter me
ligt een woud aan liefde
en pijn
vreugde en verdriet

naast me
zijn mensen
met en zonder woorden
troostende armen
is er leegte
zoek ik wanhopig
naar geborgenheid

in mijn toekomst
is ingebroken
kan ik nog verder leven
stroomt overleven weer voorbij

gaat de hemel
ooit weer open
en durf ik te vertrouwen
op Hem

die mijn bestaan
nieuwe vaste grond wil geven

aukje wijma