Wind in de zeilen

De zeilboot ligt weer in het water.  Elk jaar opnieuw vind ik het een spannende klus, omdat ik na de winter vergeten ben wat er allemaal bij komt kijken.
Zeilen vertelt me veel over hoe het leven in elkaar steekt.  Soms drijf ik dobberend af in mijn bootje, soms moet ik met inspanning tegenwind te lijf; dat vraagt stuurmanskunst.  
Aan lager wal zitten vraagt inzicht en energie om weer aan hoger wal te komen.
Bij tegenwind moet ik laveren, ik kan niet recht in de wind varen.  
En kapitein zijn op mijn eigen bootje is ook al zo’n bijzondere ervaring.
Het roer van mijn leven in handen houden,  en de Wind opzoeken, vooral als het maar een klein briesje is: ook dat vraagt aandacht, concentratie en geduld. Het lukt me de ene dag veel beter dan de andere.
Soms is Het er even, de Geestkracht waarop ik door de dagen ga.
En weet ik: dit is de goede koers.
En op een ander moment, zijn er voor mij te woelige baren wil ik graag het roer uit handen geven.
Heb ik zittende in mijn bootje alle vertrouwen in iemand met meer stuurmanskunst.