Hoeden en weiden

Naast de camping waar ik een caravan heb, graast elk jaar een kudde schapen.
Als ik mijn dagelijkse wandeling langs hun weiland maak, kijken de schapen en ook de lammeren even oplettend naar me. De herderin en ik lijken wel wat op elkaar, en daarna eten ze weer rustig door.
Soms als er een schaap ontsnapt is, help ik het om weer bij de kudde te komen.
Minimaal twee keer op een dag komt de herderin, de schapen herkennen haar direct.
Ze loopt tussen de kudde door en controleert van dichtbij of iedereen gezond is, daarna put ze drie tonnen water.
Soms maken de herderin en ik een praatje met elkaar. Al een tiental jaar zie ik zomers ditzelfde tafereel voor me.
De dagelijkse zorg van de herderin, de herkenning van de schapen en lammeren.
Zij roept bij mij het beeld op van de Goede Herder.  En Zijn zorg elke dag weer voor al wat leeft.
En ik vraag me af: Hoe staat het er eigenlijk voor met mijn herder zijn?

.............................................................................................................................