gebrokenheid
ik sla mijn ogen op
mijn armen vol verdriet
hef ik omhoog
gebroken als een spiegel
leeg als de bast van een boom
is mijn bestaan
waar vandaan
kan ik hulp verwachten
mijn hulp komt van U
die de aarde
het licht van de hemel en mij maakte
die kracht uitdeelt
door mensenhanden
en troost in bloemenkleuren legt
zoals hortenstia bloemen kleuren
van paars naar rood
lijden en liefde verenigen
en van dwarrelende herfstbladeren
los van hun tak
hun taak is af
ze gaven beschutting voor wie het zocht
kijk de hulst ze draagt tussen haar doornenbladeren
bloedrode vruchten
eten voor de hongerige
de door zonlicht storm en regen
gevormde kalabassen
vertellen
over hun zaad wat eens weer vrucht dragen zal
ooit kwam U dichterbij in een braamstruik
de schuilplaats voor het kwetsbare
een hart van bloemen vormen rode rozen
ondanks de pijn
is liefde verscholen
eens zal het weer open bloeien
in de bescherming van de altijd groene klimop
zo omvat Uw trouw
mijn komen en gaan
aukje wijma
............................................................
............................................................